روزمرگی های ملایم

نیمی از من شده تکه ای سنگی … بلوغ من شده ترک برداشتن های گاه و بی گاه این تکه سنگ …

معنای زندگی اگر به همین مزخرفی باشد … خلسه ای ماندگار … تا شاید بسته های پاستیل …

نیم دیگرم اما … هنوز اکسیژن به هدر میدهد … تا شاید همین روزها …